Tori Amos dojrzała i wspaniała. Dawno nie była w tak dobrej formie [ZDJĘCIA]

23 maja 2014, 11:30

W ostatnich latach Tori Amos sprawiała wrażenie jakby nie do końca potrafiła odnaleźć się na współczesnym rynku. Odchodziła od swoich ascetycznych, przejmujących, pełnych emocji protest songów na rzecz nie do końca udanych projektów. Interpretowała kolędy ("Midwinter Graces"), dla Deutsche Grammophone oddała hołd klasycznym twórcom jak Bach, Chopin, Debussy czy Schubert ("Night of Hunters"), wreszcie sięgnęła po swoje przeboje i nagrała je z udziałem Metropole Orchestra pod dyrekcją Julesa Buckleya ("Gold Dust"). Swoim czternastym krążkiem "Unrepentant Geraldines" rudowłosa Amerykanka nawiązuje do wcześniejszych dokonań, tych, dzięki którym dokonała wyłomu w kobiecym śpiewaniu w latach 90. / Universal Music Polska

Subtelna i wyciszona jest na swojej nowej płycie "Unrepentant Geraldines" Tori Amos. W tekstach jak zwykle rozbrajająco szczera.

1 Trzęsienie ziemi Amos wywołała w 1992 roku debiutanckim krążkiem "Little Earthquakes". W sinlgowym "Me and a Gun" zdradziła, że padła ofiarą gwałtu. Na tym i kolejnych krążkach nie unikała nie tylko tematów związanych z przemocą, seksem, ale też religią i polityką. Potrafiła być przy tym rozbrajająco szczera, bo jak sama przyznała: – Gdybym miała już nigdy nie doświadczyć fizycznej relacji z mężczyzną, byłabym seksualnie usatysfakcjonowana tylko grając. Na "Unrepentant Geraldines" ta szczerość w towarzystwie stonowanych dźwięków pianina, organów Hammonda albo gitar stała się ponownie jej atutem

Tori Amos na zdjęciach z najnowszej sesji

Amarpaul Kalirai/Mercury Classics

2 Tori Amos śpiewa o rozterkach dojrzałej kobiety i matki. W piosence "Promise" prowadzi dialog ze swoją nastoletnią córką Tash, która udziela się tu wokalnie. Emocje łączące matkę z córką płyną z obu stron. Kiedy córka śpiewa "nie zostawiaj mnie samej, kiedy mam chwile słabości, kiedy zamykają się przede mną wszystkie drzwi", mama odpowiada "przejdziemy przez nie razem, znajdziemy kolejne". Z kolei w "16 Shades of Blue" Tori zdaje sobie sprawę z tego, że "są tacy, którzy twierdzą, że w tym wieku powinnam odsunąć się na bok". W tym numerze przywołuje też malarstwo impresjonisty Paula Cezanne'a, które stało się dla niej inspiracją. Przejmujące jest miłosne wyznanie w piosence "Wild Way", w którym Tori śpiewa "nienawidzę cię" tak jakby mówiła "kocham"

Amarpaul Kalirai/Mercury Classics

3 Muzycznie Amos potrafi zaskoczyć naleciałościami flamenco (singlowy "Trouble's Lament"), triphopu ("16 Shades of Blue") czy klimatem celtyckim ("Wedding Day") albo gitarami przypominającymi dokonania The Police (tytułowy "Unrepentant Geraldines"). Na płycie są też niestety fragmenty, które mogą nużyć, jak niepotrzebnie przedłużona do ponad pięciu minut ballada "Oysters". Trudno jednak oprzeć się wrażeniu, że gdyby Tori Amos skróciła ten krążek o trzy, cztery numery, byłby lepiej przyswajalny

Amarpaul Kalirai/Mercury Classics

4 Jak materiał z albumu "Unrepentant Geraldines"brzmi na żywo, będzie można się przekonać 12 czerwca w warszawskiej Sali Kongresowej. Dzień wcześniej na rynek trafi pierwsza polska biografia Tori Amos autorstwa Dagny Kurdwanowskiej

AP / Mark Humphrey

Reklama

5 Myra Ellen Amos znana jako Tori Amos karierę rozpoczęła płytą "Little Earthquakes" w 1992, albumem "Little Earthquakes". Dziś – z ponad dwunastoma milionami sprzedanych płyt i wieloma nominacjami do nagrody Grammy – jest ikoną ambitnego popu i jedną z najbardziej wpływowych i odnoszących największe sukcesy artystek