Gala Fryderyków w TVN, czyli kij w oku włożony w dobrej sprawie [OPINIA]

Z polską muzyką dawno nie było tak dobrze. Poza rockiem, który ma przeraźliwą czkawkę, rozwijają się wszystkie gatunki, serwując nam taką liczbę dobrych płyt, że nawet ludzie zajmujący się nią zawodowo odczuwają klęskę urodzaju - w szczególności, gdy przychodzi czas podsumowań. 25 gala wręczania Fryderyków poprowadzona jest tak, jak nasz fonograficzny rynek na to zasługuje.

Większość Polaków opinię o polskiej muzyce wyrabia sobie na podstawie masowych mediów. To, co na antenie najpopularniejszych rozgłośni, to co podczas telewizyjnych gal, Sopotu, Opola i innych chałturżniczych okoliczności buduje w głowach ludzi świat oparty na haśle: „ja to znam, więc jest to znane”. Jubileusz, Słodkiego Miłego Życia, Benefis, Diamentowy Kolczyk za całokształt – ten obraz buduje się po to, by zaistnieć. Zaistnienie zaś pozwala na granie koncertów na dniach miast i wsi, daje stały i w miarę stabilny dochód.

Reklama

Gdzie jest prawdziwa muzyczna Polska? Na pewno nie w Sopocie i Opolu [OPINIA]

Zobacz również

O tym, że prawdziwe polskie muzyczne życie jest gdzie indziej pisaliśmy już nie raz. Suma nisz tworzy dziś rynek silniejszy i trwalszy. Na muzycznym krajowym podwórku liczą się długofalowo ci, którzy grają dziesiątki, nawet setki biletowanych koncertów, ich płyty przed premierami stają się złote i platynowe. Z drugiej strony – w setkach polskich studiów nagraniowych na coraz lepszym poziomie nagrywane są albumy z muzyką elektroniczną i ilustracyjną. Polski jazz i metal jest w cenie na świecie, a jedyne na co można (a nawet trzeba) utyskiwać to poziom polskiego rocka.

W 2018 roku polska scena muzyczna przeżyła kilka wydarzeń, które zmieniają ją – miejmy nadzieję – w sposób stały. Dawid Podsiadło w 10 minut sprzedał 100 tysięcy biletów na swe występy, Quebonafide bez problemu sprzedali trasę w wielkich halach, a Miushowi zamarzył się koncert stadionowy. Realizacja już w tym roku.

To wszystko pokazuje poziom rynku. Kwestią czasu wydaje się to, by ktoś został „muzycznym Pawlikowskim” i stał się nazwiskiem rozpoznawalnym dla każdego fana muzyki na świecie. Dlaczego więc posumowanie takich okoliczności i celebracja takiego wydarzenia jak ćwierćwiecze Fryderyków miałoby się odbyć gdzieś na uboczu? Katowice i Spodek są miejscem idealnym, a grupy fanów (miejmy nadzieję) żywiołowo reagujące na to, co na scenie, stworzą atmosferę.

Eurowizja Junior w Gliwicach. Znamy miejsce i datę konkursu piosenki dla dzieci

Zobacz również

Reklama

Fryderyki po wielu latach meandrów zamianą w trzydniowy festiwal wychodzą na prostą. Z imprezy hermetycznej, pokazywanej gdzieś koło północy w telewizji publicznej zamieniają się w wielką uroczystość, wydarzenie otwarte. Przeniesienie ich do TVN (a w zasadzie powrót – pamiętacie, jak jednym z prowadzących był Tomasz Zubilewicz) jest szansą dla wszystkich.

Dla Fryderyków – obecność w takiej stacji (i uporczywy PR robiony m.in. przez RMF FM) to odzyskiwanie należnego blasku.

Dla TVN, który dostawał po tyłku w wynikach oglądalności sylwestrowych transmisji telewizyjnych, to szansa na pokazanie, że można być glamour i posh, można nie zapraszać Zenka i Sławomira i zrobić show, który obejrzą wszyscy.

I dla ludzi, którzy popatrzą na gwiazdy (m.in. Dawid Podsiadło, Organek, Brodka, ale też Edyta Górniak i Landberry). l dowiedzą się, że istnieje ktoś taki jak Urbański, Pro8l3m, Barbara Wrońska czy XxanaxX. Oczywiście nie uwierzę, że od razu pobiegną do sklepu i kupią ich płyty, ale na pewno dowiedzą się, że to, czego się w Polsce słucha, wygląda jakby trochę inaczej niż mogło się wydawać.