FRYDERYKI 2019: Dawid Podsiadło Superstar i gala, jakiej nam było trzeba. Choć na pewno nie idealna

O tym, że Dawid Podsiadło przerasta polską scenę muzyczną o kilka długości, napisano już miliony stron. Muzyk z Dąbrowy Górniczej to coś, na co czekaliśmy. A galę się oglądało, choć wiele można w niej poprawiać.

Oczywiście można skupić się na tym, co było złe, a nawet bardzo złe. A najgorszym, z punktu widzenia Święta Muzyki, Fryderyków i ich ćwierćwiecza było nie pokazanie na żywo wszystkich kategorii. Na Oscarach próba przesunięcia poza transmisję telewizyjną części nominacji zakończyła się linczem, krytyką i wycofaniem się z pomysłu. Robert Cichy, Stanisława Celińska, Xxanaxx, Behemoth… czemu tych nazw mają nie usłyszeć widzowie. Myślałem, że na tym polega pomysł z transmisją w TVN wieczorem w sobotę. Że chodzi o promocję muzyki, o jej popularyzację.

Reklama

Na szczęście to, co widzieliśmy w znakomitej większości było doskonałą zachętą do zakupu lub posłuchania polskiej muzyki. Świetny był Podsiadło z „,Matyldą”, świetny był Rojek z „Beksą” wyśpiewaną z zespołem Śląsk. Takie wykonania przechodzą do historii. Dlatego, że widzą je miliony, że mogą je wspominać, zobaczyć na co stać teraz polskich muzyków, a siarczysta „kurwa” tylko to wspierała.

W występach na żywo mistrzynią jest Edyta Górniak. Można nie lubić jej repertuaru, może denerwować jej styl bycia. W Katowicach na Fryderykach wokalistka potwierdziła, że w umiejętności wykorzystywania daru od Boga jest doskonała. Dobrze dobrała (dobrano jej) utwór. Większość występów stawiała na dynamikę, więc „When You Come Back To Me” było dobrym kontrapunktem.

Trwa ładowanie wpisu Facebook

Agnieszka Chylińska – doskonała wokalistka, co do tego nie ma wątpliwości – wystąpiła chyba po kluczu TVNowskim, bo ani jej płyta niczego specjalnego nie zaznaczyła na scenie, ani „Mam zły dzień” zapamiętywać – zarówno w wykonaniu z płyty, jak i Fryderyków – nie za bardzo się chce.

Do zapomnienia jest też Rafał Pacześ, którego żarty były zwyczajnie mało śmieszne. Edit: w ogóle nie były śmieszne i aż chciało się, by na scenę wszedł Podsiadło i jednym słowem go pokonał. Podsiadło na scenę wchodził, a jakże, ale głównie po to, by otrzymywać nagrody. Zasłużone, bo nikt jak on nie zdominował rynku muzycznego od lat.

Na scenie nie wszystko działo jak trzeba. Magda Mołek, która w tarapatach odnajdywała się z zadziwiającym spokojem, tuszowała to, że ktoś na czas się nie podłączył, że nie wyszło wszystko, jak planowano. Transmisja w TVN wypadła na ogromny plus – można ją poprawiać, a nawet trzeba. Dobre kadrowanie, montaż i – przede wszystkim – antenowy czas, na który TVP nie chciało/nie mogło sobie pozwolić.

Gala Fryderyków w TVN, czyli kij w oku włożony w dobrej sprawie [OPINIA]

Zobacz również

W samych decyzjach Akademii Fonograficznej było kilka niespodzianek. Trzy płyty hiphopowe nagrodzone Fryderykiem ex aequo – to brzmi kuriozalnie. Szanując głos i zawzięcie Meli Koteluk zastanowiłbym się, czy rzeczywiście w tym roku nagrała lepszą płytę od Barbary Wrońskiej. No i szkoda Urbańskiego, który nie wiedzieć czemu przegrał z „Kamerdynerem”.

Kontynuujmy imprezę Fryderykową z TVN. Idźmy w tę stronę. Ale bardziej niż w tym roku promujmy mniej znanych. Dawida Podsiadło przedstawiać nikomu nie trzeba. Roberta Cichego, czy nawet Xxanaxx – jak najbardziej.

ZWYCIĘZCY FRYDERYKI 2019:

Utwór Roku

Początek - Męskie Granie Orkiestra 2018 (Kortez, Podsiadło, Zalewski)

Fonograficzny Debiut Roku

Tulia

Reklama

Album Roku Pop

Małomiasteczkowy - Dawid Podsiadło

Album Roku Rock

Wiedza O Społeczeństwie - Lao Che

Album Roku Alternatywa

BASTA NOSOWSKA