W związku z rocznicą śmierci Jacka Kaczmarskiego, sejmowa komisja kultury poparła 2 kwietnia projekt uchwały w sprawie uczczenia pieśniarza, doceniając jego niezwykłą rolę (...) w polskiej kulturze i (...) szczególny udział w kształtowaniu marzeń wolnościowych. Już wcześniej, w 2005 roku Sejm RP podjął uchwałę, umieszczającą barda w szeregu osób zasłużonych dla kraju.



Reklama

Jacek Kaczmarski napisał około 600 wierszy i wydał ponad 20 płyt. Był zafascynowany twórczością Włodzimierza Wysockiego i Bułata Okudżawy.

Popularność przyniosła mu pieśń "Mury" z 1978 roku, która stała się hymnem Solidarności i symbolem antykomunistycznej opozycji. Nawiązywała do utworu katalońskiego barda Lluisa Llacha.





Inne znane piosenki Kaczmarskiego to między innymi: "Obława", "Nasza klasa", "Głupi Jasio", "Dzieci Hioba". Śpiewał je zarówno w mieszkaniach przyjaciół, jak i w wielkich salach koncertowych.



Twórczość Kaczmarskiego znalazła się na wielu płytach. Są wśród nich: "Mury", "Raj", "Wojna Postu z Karnawałem", "Mimochodem".



W latach 90. pisał również książki, często zawierające obszerne wątki autobiograficzne, między innymi: "Autoportret z kanalią", "Plaża dla psów" oraz "O aniołach innym razem". W 2001 został wydany jego "Napój Ananków", powieść o pracy w Radiu Wolna Europa.



W 2004 roku Jacek Kaczmarski otrzymał Nagrodę Muzyczną Fryderyka, za całokształt twórczości. Pośmiertnie został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.



Urodził się 22 marca 1957 roku w Warszawie. W latach 70. studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Wtedy również miał miejsce jego debiut artystyczny - na Warszawskim Jarmarku Piosenki w 1976 roku. Trzykrotnie zdobywał nagrody Studenckiego Festiwalu Piosenki w Krakowie.



Reklama

Wczesne programy poetycko-muzyczne Jacka Kaczmarskiego powstały w wyniku współpracy z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim. Z tym ostatnim nagrał także album "Sarmatia".



Większość tekstów poetyckich pieśniarza została wydana w licznych śpiewnikach i zbiorach z tekstami.



Od 1981 roku przebywał na emigracji, pracował między innymi w Radiu Wolna Europa, dużo koncertował w Europie i Ameryce. Po upadku PRL wrócił do kraju, skąd wyjechał w 1995 roku na kilka lat do Australii.



W 2002 roku wykryto u niego raka krtani. Zmarł 10 kwietnia 2004 roku w gdańskim szpitalu na Zaspie. Kilka godzin przed śmiercią przyjął chrzest w wyznaniu rzymskokatolickim. Został pochowany na warszawskich Powązkach.



Imię Jacka Kaczmarskiego nosi skwer w Warszawie, nieopodal liceum im. Narcyzy Żmichowskiej, do którego uczęszczał oraz ulica we Wrocławiu.